“NIE” w pracy tłumacza przysięgłego
Tłumacz przysięgły wykonuje zawód zaufania publicznego. Zakres uprawnień i obowiązków tłumacza jest uregulowany m.in. w Ustawie o wykonywaniu zawodu tłumacza przysięgłego, co wiąże się z pewnymi ograniczeniami podczas wykonywania tego zawodu.
Zadaniem tłumacza jest przetłumaczenie i następnie poświadczenie zgodności treści przedstawionego dokumentu. Tłumacz NIE może niczego dopisywać ani zmieniać w danym dokumencie. Wskazuje na to Kodeks zawodowy tłumacza dz. II u. I poz. 17. Zatem w kompetencjach tłumacza przysięgłego nie leży sporządzanie apostille do tłumaczenia (poświadczenia potwierdzającego, że konkretny dokument jest autentyczny, więcej na temat apostille można przeczytać tutaj: https://andrukiewicz.eu/co-to-jest-apostille-i-jak-ja-uzyskac/ ), ani zapisywanie dodatkowych informacji, np. o tym, że dany dokument jest wystawiany przy urodzeniu, a zawarte w nim informacje nie zmieniają się przez całe życie. Tłumacz NIE jest uprawniony do wpisywania danych innych niż figurują np. w aktach stanu cywilnego (inne daty, inne imiona i nazwiska) – gdyż nie jest urzędnikiem USC. Do zadań tłumacza nie należy również prostowanie błędów/pomyłek pisarskich w dokumentach źródłowych.
Tłumacz przysięgły ponosi odpowiedzialność za sporządzone tłumaczenie. W formule poświadczającej zawsze umieszcza wzmiankę czy tłumaczenie zostało sporządzone na podstawie kopii/skanu czy oryginału. Klienci często proszą, by tłumaczenie zostało wykonane na podstawie oryginału, pokazując dokument jedynie na zdjęciu, czy przez kamerkę. Skan, zdjęcie czy kserokopia nie są oryginałami, więc tłumacz NIE może poświadczyć nieprawdy, gdyż jest to niezgodne ze stanem faktycznym.
Więcej informacji na temat tłumaczeń z oryginałów/kopii znajdą Państwo tutaj: https://andrukiewicz.eu/czy-do-tlumaczenia-przysieglego-potrzebny-jest-oryginal-dokumentu/
https://andrukiewicz.eu/poswiadczenie-pisma-przeslanego-droga-elektroniczna-wyrok-nsa/
Tłumacz przysięgły, posługuje się pieczęciami, wydanymi przez Ministerstwo Sprawiedliwości, które potwierdzają kwalifikacje tłumacza i nadają dokumentom moc prawną. Pieczęcie wskazują na język tłumaczenia, zatem tłumacz przysięgły NIE ma prawa poświadczać tłumaczeń, sporządzonych w języku innym niż tym, do którego ma uprawnienia.
Tłumacz NIE wykonuje tłumaczeń nieodpłatnie. W dużym uproszczeniu, pracę tłumacza można porównać do pracy notariusza. Zatem za wykonanie każdego zlecenia tłumaczowi należy się wynagrodzenie, z kolei wszystkie tłumaczenia poświadczone (przysięgłe) są wpisywane do repertorium.
Więcej informacji na temat repertorium można znaleźć pod tym linkiem:
https://andrukiewicz.eu/czym-jest-i-do-czego-sluzy-repertorium-tlumacza/
Tłumacz przysięgły NIE pracuje przez całą dobę. Po wysłaniu zapytania klient otrzymuje automatyczną odpowiedź, wskazującą na godziny pracy. Tłumacz nie zawsze jest w stanie natychmiast wycenić dokument, odebrać telefon, odpisać na maila lub odpowiedzieć na wiadomość w komunikatorze Whatsapp/Viber. W tym czasie może być w trakcie realizacji tłumaczenia ustnego, przebywać poza biurem, pracować nad tekstem, wymagającym pełnego skupienia. Każde tłumaczenie wymaga od tłumacza należytej staranności, przez co jest czasochłonne.
Tłumacz NIE zajmuje się formatowaniem niewyraźnych dokumentów, nadesłanych przez klienta, gdyż to nie leży w jego kompetencjach.
Tłumacz NIE jest biurem tłumaczeń. Biuro tłumaczeń pośredniczy w kontaktach między klientem a tłumaczem. Kontaktując się bezpośrednio z tłumaczem, klient oszczędza pieniądze i czas.
Autorzy: Katarzyna Zygmond, Julia Andrukiewicz